بعد چند روز گرفتگی گلو امروز صدام به حالت نرمالش برگشته بود و منم این اتفاق فرخنده رو با حنجره ام جشن گرفتم و تا همین پیش پای شما چشمامو بسته بودم و آواز میخوندم و خودم رو شجریان یا قربانی (علیرضاشون) بعدی تصور میکردم .
تا اینکه همین چند لحظه پیش مامانم دیگه تمام وابستگی خونی و کرامت فرزند رو گذاشت زیر پاش و وسط تحریر زدن دمپایی ابری آشپزخونه اش رو تا انتهای قسمت پوشاننده روی پا تو دهنم فرو کرد .
من نه دیگه اون آدم سابق میشم.
نه حرف میزنم
رفیق بی کلک مادر
کلاغ بد صدا فرزند.
منبع
درباره این سایت